Chyba najłatwiejsza część tej dziwnej i pokręconej przygody. Mam sto dziewięćdziesiąt trzy centymetry wzrostu i ważę dziewięćdziesiąt dwa kilogramy. Atletyczna budowa ciała, która jednak jest bardzo zręczna. Zdecydowanie to można powiedzieć o mnie. Mam dość długie włosy, bo rozpuszczone sięgają mi aż do połowy pleców. Jestem brunetem, choć ich końcówki są czerwone. Nie mam pojęcia, dlaczego tak to wygląda. Są naturalne, nic przy nich nie robiłem. Najczęściej noszę je związane w kucyk, chociaż przy niektórych okazjach lub w zaciszu domowym wolę mieć je rozpuszczone. Po prostu, jeśli są dłużej związane, to może zacząć bolec mnie głowa. Moje oczy są koloru czerwonego, który czasami wydaje się świecić. Jakby coś podświetlało moje oczy od środka czaszki. Tak jak opowiadałem wcześniej zazwyczaj widać w nich łagodny błysk, jednak w pewnych sytuacjach mogą nabrać stalowego wyrazu. Naprawdę nie chcesz, abym wtedy patrzył na Ciebie. Na lewej stronie mojej twarzy znajduje się znamię. Nie wiem, dlaczego powstało, jednak po prostu się z nim urodziłem. Co do ubioru sprawa jest prosta. Dobry, wytrzymały strój, który nie krępuje moich ruchów. Na przegubach noszę dwie bransolety. Kolczyki, które są dla mnie bardzo ważne, dopełniają mojego wyglądu. Zresztą widzisz mnie, więc możesz sama to ocenić! Dziwnie? Ja Ci zaraz dam dziwnie! Spójrz lepiej na siebie!
Czy jest coś jeszcze? Nie widzę sensu, aby opowiadać swoją historię. W końcu ona nie będzie miała znaczenia, gdy już się obudzę. Najważniejsze jest to, że szkoliłem się na szamana i odnalazłem swojego ducha opiekuńczego, później coś mnie przeniosło tutaj, za chwilę się obudzę i najprawdopodobniej znowu trafimy na siebie. Ale pojebana akcja. Też tak sądzisz? Chyba naprawdę się polubimy. No dobra, to pora kończyć. Mówi się, że śmierć jest tylko początkiem nowej przygody! Ja nie musiałem nawet odchodzić z mojego świata, aby znaleźć się w kolejnej! A właśnie! Cały czas ja mówiłem. Czuje, że nie mamy zbyt dużo czasu, ale chciałbym zapytać o jedno. Jak masz na imię? Reika. To piękne imię. No dobrze, moja droga, w takim razie chyba pora zaczynać. Do zobaczenia po drugiej stronie, chociaż diabli wiedzą, gdzie to jest!
 

​