Obudź się szamanie...
Co? Jak? Gdzie? Halo, gdzie ja jestem! Kim jesteś? Duchem? Czyli umarłem, tak? Mhm, mhm, aaaa, okej. Czyli jeśli dobrze zrozumiałem. Nie umarłem, a jedynie zostaje przeniesiony do innego świata, gdzie obudzę się, nie pamiętając, kim byłem wcześniej, który mamy rok, miesiąc i dzień, a będę musiał tam przeżyć. Czeka na mnie skurwesyństwo, jakiego nie jestem sobie w stanie wyobrazić. Za to pojawisz się u mojego boku, jednak nie będziemy się znać, bo tak jak powiedziałem chwilę wcześniej, nie będę niczego pamiętać, podobnie jak Ty? Tak, śmieję się, ponieważ w innym przypadku zszedłbym na zawał, albo oszalał. Jedno z dwóch, nie ma innej opcji. No dobrze, więc porozmawiajmy. Nie wiem, jaki to ma sens, skoro i tak wszystko wyparuje nam z pamięci, ale chyba i tak nie mamy nic innego do roboty. Chciałabyś, abym opowiedział o sobie? W sumie, dlaczego nie? Byłoby dobrze zapoznać się i przedstawić, nawet jeśli nic z tego nie pozostanie z nami. Miło mi Ciebie poznać. Jestem Shimodoru Ruhikies, ale możesz mówić mi Shi. Tak, skracam w ten sposób swoje imię, ponieważ łatwiej jest je wymówić podczas walki, albo codziennych czynności. No widzisz, miałem rację. Zazwyczaj ją mam, chyba że akurat się mylę. Co dalej mamy w naszej rozpisce opowieści? Mam dwadzieścia dziewięć wiosen na karku. Oh, dziękuje Ci bardzo. Zazwyczaj ludzie dodają mi lat, rzadko ktoś ich odejmuje. Podejrzewam, że to dlatego, iż w mojej rodzinie wszyscy wyglądamy młodziej niż nasz faktyczny wiek. Taaaak, mylili ojców z synami, a raczej uważali ich za rodzeństwo. Musiałabyś zobaczyć ich miny, kiedy dowiadywali się, że jest inaczej!